Metody specjalne fizjoterapii

OSTEOPATIA

Osteopatia to rodzaj medycyny manualnej, która wykorzystuje techniki manualne w celu przywrócenia naturalnej ruchomości tkanek oraz wspomaga procesy samoregeneracji i samoregulacji organizmu. Ważną cechą osteopatii jest holistyczne podejście do człowieka, ponieważ ten rodzaj terapii nie skupia się na wybranych partiach. Traktuje ciało oraz psychikę jako całość, której każdy element jest równie ważny w prawidłowym funkcjonowaniu.

Najczęstsze dolegliwości, leczone przez osteopatów:

• bóle kręgosłupa, rwa kulszowa, bóle głowy i migreny;
• naciągnięcia i skręcenia, bóle mięśni i stawów;
• urazy sportowe i komunikacyjne, zastoje limfatyczne;
• dolegliwości i choroby trzewne, astma, zapalenie zatok;
• częste przeziębienia, bóle gardła i obniżenie odporności;
• depresje, ADHD, fibromialgia;
• ciąża (bóle pleców, bóle pachwiny, obrzęk nóg, przygotowanie do porodu, powrót do aktywności fizycznej po porodzie naturalnym i cesarskim cięciu);
• bruksizm (zgrzytanie i zaciskanie zębów);
• wspomaganie leczenia ortodontycznego;
• nerwice wegetatywne,
• zespół jelita drażliwego.

 

TERAPIA MANUALNA

Terapia Manualna oznacza dosłownie leczenie ręczne i polega na kompleksowym leczeniu schorzeń układu ruchu. Metoda ta obejmuje zmiany czynnościowe w układzie kostnym, jak również w tkankach miękkich – mięśniach, ścięgnach, więzadłach a także w skórze.

Ma na celu przywrócenie jak największego, optymalnego stanu sprawności narządu ruchu przy użyciu chwytów ręcznych (manualnych).

 

PNF

PNF, czyli proprioceptywne (dotyczy receptorów) nerwowo-mięśniowe torowanie (ułatwianie) ruchu. Swoje początki ma w latach 40 ubiegłego wieku, kiedy to australijska pielęgniarka Kenny wykorzystywała ruchy naturalne przy pielęgnacji pacjenta. Obserwacje siostry Kenny wykorzystali i poszerzali neurofizjolog dr Herman Kabat i fizjoterapeutka Margaret Knott. Celem tej metody jest osiągniecie
jak najwyższego poziomu funkcjonalnego. W tej metodzie największy nacisk kładzie się na kontakt z pacjentem.

W metodzie PNF stosuje się:

Wzorce ruchowe, które przebiegają trójpłaszczyznowo, co zbliża je do ruchów wykonywanych podczas codziennych czynności. Praca na macie, na której wszystkie pozycje są nierozerwalnie związane z rozwojem ruchowym człowieka.

 

METODA MANUALNA METODĄ KALTENBRONA I EVJENTHA

Czym jest Terapia Manualna metodą Kaltenborna i Evjentha?

Technika ta zakłada, że za pomocą testów funkcjonalnych można w sposób precyzyjny określić przyczynę dolegliwości bólowych. Terapia Manualna ma za zadanie zapobiec bólowi oraz zmianom ruchomości w układzie kostnym, mięśniowym i stawowym. Dzięki manualnej mobilizacji możliwe jest przywrócenie pełnego zakresu ruchów w stawie, zapobieganie zesztywnieniom i eliminacja dolegliwości bólowych. Najczęściej terapia manualna stosowana jest przy problemach ortopedycznych gdy pacjent skarży się na uporczywe bóle i ograniczenie ruchomości w stawach kończyn i w kręgosłupie. Jest także stosowana w przypadku zmian pourazowych i zwyrodnieniowych. Zaleca się ją osobom cierpiącym na drętwienia kończyn, neuralgie i dyskopatie. W terapii manualnej metodą Kaltenborna i Evjentha stosuje się wiele technik leczniczych mających przywrócić sprawność pacjenta:

• masaż poprzeczny lub funkcjonalny,
• rozciąganie mięśni,
• mobilizacje stawowe,
• manipulacje,
• ćwiczenia stabilizacyjne.

 

METODA MCKENZIE

Metoda McKenzie (Mechanical Diagnosis and Therapy – MDT) zajmuje się biomechanicznym diagnozowaniem i leczeniem dolegliwości bólowych kręgosłupa, stawów obwodowych i kończyn.

Twórcą metody jest Fizjoterapeuta Robin McKenzie pochodzący z Auckland w Nowej Zelandii, który rozpoczął swoją działalność na początku lat pięćdziesiątych w Wellington, zajmując się głównie leczeniem schorzeń kręgosłupa.

Celem jest:

• przywrócenie możliwie pełnej funkcji strukturom generującym ból (po zlikwidowaniu objawów bólowych), oraz zabezpieczenie przed nawrotami dolegliwości.
• korekcja złych nawyków postawy ciała,
• nauczenie pacjenta systematycznych ćwiczeń autokorekcji (ćwiczeń wykonywanych w odpowiednim tempie, ilości powtórzeń i kierunku ruchu).

 

 

FITS – FIZJOLOGICZNA INDYWIDUALNA TERAPIA SKOLIOZ

FITS to autorska metoda terapii dzieci z wadami postawy, skoliozami oraz chorobą Scheuermanna.

W terapii uwzględnia się dysfunkcje towarzyszące skoliozom, takie jak:

• nieprawidłowy wzorzec postawy,
• nieprawidłowe obciążanie stóp,
• zaburzona stabilizacja dolnego tułowia,
• zaburzony mechanizm ruchów klatki piersiowej, ograniczenie ruchomości 3-4 żeber po stronie wklęsłości skoliozy,
• nieprawidłowe obciążanie pośladków w pozycji siedzącej,
• nieprawidłowy chód.

Program ćwiczeń jest dobierany indywidualnie dla pacjenta w zależności od wielkości wady i wyniku badania klinicznego.

 

Fizjoterapia uroginekologiczna

Kierowana jest do kobiet, które zmagają się z problemami i dysfunkcjami miednicy. Terapia składa się z pracy manualnej w obrębie miednicy, st. biodrowych, kręgosłupa, żeber, przepony. Odpowiednio dobrane ćwiczenia, wzmacniające i rozluźniające mięśnie dna miednicy, potrafią pomóc w problemach wielu kobiet. Terapia uroginekologiczna jest również zalecana w trakcie ciąży, aby ułatwić przebieg porodu. Proces regeneracji organizmu przebiega zdecydowanie szybciej, dzięki zminimalizowaniu komplikacji okołoporodowych.

Wskazania do terapii uroginekologicznej:

• nietrzymanie moczu ‒ wysiłkowe i naglące,
• nietrzymanie stolca i gazów,
• obniżenie narządu rodnego,
• dyspareunia ‒ bóle podczas współżycia,
• nasilone bóle menstruacyjne,
• trudności z zajściem w ciążę,
• endometrioza,
• stan po operacjach brzusznych,
• dolegliwości bólowe ze strony kości guzicznej (ogonowej),
• vulvodynia ‒ silny ból lub dyskomfort w okolicach miejsc intymnych,
• vestibulodynia ‒ ból w okolicy przedsionka pochwy podczas dotyku,
• ból i rozejście spojenia łonowego,
• w III trymestrze ciąży jako terapia uzupełniająca w bólach pleców, żeber, rejonu miednicy,
• dolegliwości spowodowane przez blizny po cięciu cesarskim lub nacięciu/pęknięciu krocza,
• rozejście mięśnia prostego brzucha.